|
Odporność na promieniowanie UV |
Produkty wykonane z tworzyw sztucznych narażone są na działanie czynników atmosferycznych, z których najgroźniejszym jest promieniowanie słoneczne o zakresie częstotliwości odpowiadającym ultrafioletowi – promieniowanie UV. Ultrafiolet (UV) to promieniowanie elektromagnetyczne o długości fali krótszej niż światło widzialne i dłuższej niż promieniowanie Rentgena. Oznacza to zakres długości od 10 nm do 380 nm. | |||||||||||
Działanie promieniowania ultrafioletowego inicjuje lub w znaczny sposób przyspiesza proces starzenia się materiałów. Proces ten wywołany jest reakcją chemiczną zachodzącą wewnątrz tworzywa, która prowadzi do zmian w jego budowie wewnętrznej. Przekształcenia wewnętrzne powodują znaczące zmiany parametrów technicznych tworzywa: jest ono mniej plastyczne, bardziej kruche, łatwiej pęka, rozrywa się, traci transparentność, żółknie itd. Odporność na UV ma szczególne znaczenie w przypadku produktów wykonanych z tworzyw sztucznych, które znajdują zastosowanie w aplikacjach zewnętrznych, gdyż tu są głównie narażone na działanie światła słonecznego – głównego źródła promieniowania UV. System PMA rekomendowany do zastosowań zewnętrznych wykonany jest z modyfikowanych poliamidów. Poliamidy nie modyfikowane pod działaniem tlenu atmosferycznego, w podwyższonej temperaturze i pod wpływem promieniowania UV stają się bardziej kruche, mniej plastyczne – ich struktura ulega degradacji. W celu zmniejszenia destrukcyjnego wpływu warunków pogodowych na polimer stosuje się odpowiednią modyfikację i stabilizację struktury wewnętrznej (np. dodawanie sadzy). Poliamidy wykorzystywane przez PMA AG (PA 6, PA 12) są polimerami specjalnie modyfikowanymi w celu min. zwiększenia ich odporności na UV. | |||||||||||
Poniżej przedstawiamy warunki badania odporności modyfikowanych poliamidów na promieniowanie UV. Polecamy również: artykuł prezentujący sposób testowania rur w warunkach naturalnych.Założenia:
| |||||||||||
Wyniki badań:
|